Willis Drummond. Agur esan berriz ez ikusteko.

Baionako bandak ‘Hala ere’ zazpigarren albumarekin bira amaierako kontzertuei ekingo die. Ondoren, buelta-datarik gabe atsedenaldi bat hasiko dute. Fatalismotik urrun dagoen agur on bat izaten ari denaren atzerako kontaketa hasten da, ia hogei urteko historia hau publikoarekin ospatu nahi dutena.

‘Hala ere’k, zeuen azken diskan grungearekin, bluesarekin eta Americanarekin esperimentatzera eraman zaituzten soinu-bilakaera burutu du. Bilakaera hori etengabea da ala goi muga jo duzue? Gure musika garenaren ispilua da, garai bakoitzean bandan nor zegoen eta bakoitzak entzuten zuenaren arabera aldatu da. Teenagers gineneko pausaleku grunge bat geratzen da, baina gero rock australiar zahar eta egungoak eragin digu. Musikak barruan daukaguna erakusteko balio digu. Ez dakigu jotzen jarraituko dugun edo disko berririk izango den, baina egiten badugu, beti gauza berriak eta desberdinak probatuko ditugu.

Bira honek Euskal Herri osora, Frantziara, Japoniara eta Koreara eraman zaituzte, zeintzuk izan dira aurtengo unerik berezienak? Inoiz ez genuen Korean jo eta FF Klubean egin genuen, benetako rockandroll klub batean, jende asko egon zen eta oso gau ona izan zen. Oso berezia da munduaren beste aldean egotea eta, aldi berean, egon behar duzun lekuan zaudela sentitzea.

Gaztetxeetako biran ere flipatu egiten dut beti bolo-bolo ibiltzen den jendearekin, dirua irabazteko asmorik gabe. Beren arloko jendearentzat zerbait egiten inplikatzen dira, eta bandak eta publikoak ondo pasatzeaz arduratzen dira, eta arte, rocka, musika eta jendea maitatzeagatik egiten dute.

Agur esateko biran murgilduta zaudete, eta denbora luzez atseden hartuko duzue. Geldialdi honen arrazoiez zerbait esango diguzu? Benetako geldialdia egiteko, ez duzu jakin behar itzuliko zaren. Itzulerako datarik gabe gelditu ginen Willis Drummondengan pentsatu gabe. Ez da urtebeteko atsedena izango, bakoitzak bere aldetik bakarka lan egingo du. Horrek elikatuko gaitu, eta berriro elkartzen bagara, egin genuen musikaz aberatsago egongo gara.

Nolakoak izango dira amaiera hasi aurreko azken kontzertu horiek? Emozionalki oso fuerte izango da hiri batean jotzea, ia han gehiago inoiz joko dugun jakin gabe. Ez dugu nahi ezer dramatikoa izatea, ospakizun bat baizik.

Kantu zaharrekin set-list bat prestatzen ari gara, azken diskokoekin batera, eta kontzertu luzeagoak egingo ditugu. Bilbon, Kafe Antzokian, Joseba Irazoki izango dugu telonero eta zerbait egingo dugu elkarrekin.

Intxaurrondo K.E-ko (Donostia) azken kontzerturako, lokala dugu arratsaldeko zortzietatik goizeko ordu biak arte, oraindik iragarri ez ditugun teloneroak izango ditugu, sorpresa gonbidatuak eta DJ saioak gero. Festa handi bat egitea da asmoa. Kosta egingo zaigu esxenatokitik jaistea eta oso arraroa izango da hurrengo astelehenean materiala aretoan jasotzera itzultzea eta bakoitza bere instrumentua etxera eramatea, ez baikara elkarrekin bueltatuko entsegu-lokalera denbora luzean. Sendoa Bilbaoren testua. Guillaume Fauveauren argazkia.